Top 3
  1. Allison (ICC)
  2. Johnson (AB) of Mußner (Herder)
  3. McKnight (NICNT)
Toelichting

Vanuit historisch-kritische hoek is als eerste te noemen: Allison in de serie ICC (2013). Uitstekende exegese. Dit deel is werkelijk een onuitputtelijke bron (790 pagina’s), mede door de up-to-date literatuur, en het per pericoop geven van een overzicht van de geschiedenis van de exegese. Verder op Engels taalgebied zeker het noemen waard: de Katholieke exegeet Johnson (AB, 1995). Hij schrijft zelfstandig, creatief en overtuigend, vooral theologisch goed (onder de kopjes ‘Comment’). Nadeel is wel dat de inleiding wat droog en zeer uitgebreid is, bijna de helft van het commentaar beslaand. In 2003 verscheen Hartin (SP, 2003). Hij weet Jacobus goed in zijn eigenheid te benaderen; goed oog voor sociologische en retorische aspecten. Schrijft met oog op de context van de 21e eeuw. Theologisch echter minder sterk dan bijvoorbeeld Johnson of Allison. Een klein, eenvoudig, toegankelijk werk is Painter (PCNT, 2012); het is exegetisch en theologisch van goede kwaliteit. Twee oudere werken zijn Davids (NIGTC, 1982) en Martin (WBC, 1988); beiden goede, evenwichtige commentaren, die nog steeds waardevol zijn.

Op evangelicaal gebied is in eerste instantie weinig geschreven. In 2000 verscheen Moo. Het lijkt helaas een wat snel geschreven commentaar, vergeleken met bijvoorbeeld zijn commentaar op Romeinen. Theologisch vrij mager. In 2008 verscheen het redelijke werk van Blomberg & Kamell (ZECNT); vooral en gericht op de preekvoorbereiding (naar opzet van de serie); niet heel overtuigend. Rond dezelfde tijd verscheen McCartney (BECNT, 2009). McCartney is goed in gesprek met eerdere auteurs, en schrijft toegankelijk; zodoende te waarderen boven Blomberg & Kamell. In 2011 volgde het deel van Scot McNight (NICNT), die met maar liefst 527 pagina’s een grondig werk levert. Het beste op evangelicaal gebied op dit moment.

Op Duits taalgebied blijft Mußner (Herder, 1963) waardevol (alleen al vanwege de excursen); een doortastend werk, ook al is één en ander soms gedateerd. In 1994 verscheen het uitvoerige (en te langdradige!) werk van Frankemölle (ÖTK, 2 delen). Ook hier waardevolle excursen. Literaire compositie, Gattung, semantiek en theologische lijnen komen goed aan bod. In 2001 kwam het uitgebreide werk van Popkes (ThHNT) uit. Op sommige punten wat speculatief, maar een goede gesprekspartner. De opzet van het commentaar is niet erg overzichtelijk. In dezelfde serie kwam in 2017 Metzner uit. Een redelijk commentaar; al komt de eigenheid van Jacobus niet echt goed uit de verf. Zie tot slot ook Richard Bauckham (1999) met een inleidend werkje op dit bijbelboek, in de serie New Testament Readings.